بلاگ

تقسیم بندی مکان ها از نظر خطر حریق ، NFPA13 ساختمان ها را مطابق با قابلیت آتش سوزی مواد موجود، میزان مواد قابل اشتعال، ارتفاع کالاهای انبار شده و میزان حرارت تولیدی و تراکم مواد سوختنی به 3 گروه تقسیم بندی می کند. مکان های کم خطر - مکان های با خطر متوسط - مکان های با خطر بالا. لازم به ذکر است این تقسیم بندی فقط برای طراحی سیستم اسپرینکلر کاربرد دارد و ارتباطی به سایر بخش ها و سیستم ها ندارد.

1- مکان های کم خطر (Light-Hazard):

مکان هایی که مواد قابل اشتعال در آن کم است و در صورت آتش سوزی حرارت کمی تولید می کنند. تراکم مواد سوختنی در آنها کمتر از 50 کیلوگرم بر متر مربع می باشد. در صورت اطفاء حریق نیازمند میزان آب کمتری هستند. مکان هایی مانند: ساختمان های اداری، مسکونی، بیمارستان ها، کتابخانه ها، اماکن مذهبی، مدارس و ...

2-1- مکان های با خطر متوسط گروه 1 (Ordinary-Hazard-Group1):

مکان هایی که قابلیت اشتعال مواد موجود در آن کم است و در صورت آتش سوزی حرارت متوسطی آزاد می کنند. تراکم مواد سوختنی در آنها بین 100-50 کیلوگرم بر متر مربع می باشد و ارتفاع مواد انبار شده از 2.4 متر کمتر است. اطفاء حریق این گروه از گروه1 مشکل تر است. مکان هایی مانند: رستوران ها، پارکینگ ها، کارخانجات شیشه، کنسروسازی، انبار مواد پلاستیکی و ...

2-2- مکان های با خطر متوسط گروه2 (Ordinary-Hazard-Group2):

مکان هایی که قابلیت اشتعال مواد موجود در آنها بالاتر از متوسط باشد و در صورت آتش سوزی حرارت متوسط تولید می کند. تراکم مواد سوختنی در آنها بین 150-100 کیلوگرم بر متر مربع می باشد و ارتفاع مواد انبار شده در آنها از 2.4 متر بیشتر نمی شود. مکان هایی مانند: دفاتر پستی، چاپخانه ها، کارخانجات تولید لاستیک، کتابخانه های بزرگ، تعمیرگاه و ...

3-1- مکان های با خطر بالا گروه1 (Extra-Hazard-Group1):

مکان هایی که قابلیت اشتعال مواد موجود در آنها بسیار بالا و خطرناک است. احتمال آتش سوزی در این گروه بسیار بالا می باشد و در صورت آتش سوزی حرارت زیادی تولید می کند. تراکم مواد سوختنی در آنها پایین می باشد. سرعت گسترش حریق در این مکان ها بالا و میزان مواد اشتعال زا کم است. مکان هایی مانند: کارخانه فیبر، برشکاری، لوازم منزل با فوم های پلاستیکی، آشیانه های هواپیما و ...

3-2- مکان های با خطر بالا گروه2 (Extra-Hazard-Grroup2):

مکان هایی که دارای مواد قابل اشتعال و خطرناک است و حجم این مواد بسیار زیاد است. تراکم مواد سوختنی بالاتر از 100 کیلوگرم بر متر مربع می باشد. مکان هایی مانند: کارخانه های تولید کننده حلال شوینده و رنگ کاری، مخازن سوخت، انبارهای بزرگ چوب، کارخانه های تولید پلاستیک

نکته: در صورتی که ساختمانی بیش از یک کلاس حریق داشته باشد و از لحاظ فیزیکی کلاس ها قابل جدا شدن باشند، باید قوانین مربوط به آن کلاس به صورت جداگانه طراحی گردد. اما اگر نتوان به صورت فیزیکی آنها را از یکدیگر تفکیک نمود، طراحی براساس کلاس خطر بالاتر انجام می شود.