بلاگ

شاسی اعلام حریق ، یکی از تجهیزات سیستم اعلام حریق و نمونه ای از آشکارسازهای دستی است. در صورت تشخیص حریق توسط شخص یا اشخاص، با فشار اندک بر روی طلق شستی سریعاً هشدار به مرکز کنترل پنل ارسال و آژیر اعلام حریق به صدا درمی آید و باعث جلوگیری از اتلاف زمان می شود. شستی های اعلام حریق به رنگ قرمز در بازار موجود می باشد و معمولاً بر روی آنها کلمه Fire نوشته شده است.

شستی اعلام حریق چیست؟

شستی اعلام حریق یکی از اجزای تشخیص اعلام حریق دستی است. در سیستم اعلام حریق شستی اعلام حریق دارای یک میکروسوئیچ است که در حالت عادی قطع و در حالت هشدار وصل می شود. شستی های اعلام حریق دستی در دو نوع شیشه شکستنی و فشاری قابل ریست شدن موجود هستند. شستی ها معمولاً در مسیرهای خروجی ساختمان و در مکان های قابل مشاهده و در دسترس نصب می شوند. بنابراین افراد به راحتی می توانند هنگام آتش سوزی به آنها دسترسی پیدا کرده و فعال کنند.
در هر زون اعلام حریق حداقل باید یک شستی اعلام حریق وجود داشته باشد و همه شستی ها دارای ساختار یکسان باشند و برای فعال شدن به چکش نیاز نباشد.
برای فعال سازی شستی های نوع شیشه ای، باید شیشه شکسته شود و برای تنظیم مجدد آن حتماً باید شیشه شستی تعویض شود. اما در نوع فشاری، با فشار دادن شستی فعال شده و معمولاً این شستی ها برای تنظیم مجدد در زیر دارای سوئیچ هستند، تا پس از استفاده بتوانند به طور مجدد به حالت عادی برگردانده شوند. شستی اعلام حریق بلافاصله پس از فشار دادن باید فعال شود، زمان مطلوب برای فعال سازی یک ثانیه است. اما حداکثر زمان مجاز برای فعال کردن سیستم اعلام حریق 3 ثانیه است. در حالت هشدار یک مقاومت سری شده با سوئیچ داخلی شستی که معمولاً دارای مقاومت 470 اهم است، به طور موازی در مسیر زون با سایر تجهیزات روی زون و انتهای خط قرار می گیرد. در صورتی که مقاومت 470 اهم در مسیر زون قرار گیرد، کنترل پنل شرایط موجود را به عنوان وضعیت هشداری تشخیص داده و آژیر اعلام حریق فعال می شود. 
شستی های اعلام حریق معمولاً از فلز و یا پلی کربنات ساخته می شوند و در ساختار الکتریکی آنها ممکن است از تیغه های باز و بسته اضافی برای صدور فرامین همزمان استفاده شود. 

شستی اطفاء حریق و شستی توقف خروج اطفاء

اگر شخصی با مشاهده مستقیم آتش سوزی را شناسایی کند با فشار دادن و یا شکستن شیشه شستی اطفاء حریق می تواند سریعاً سبب تخلیه ماده اطفاء بر روی حریق شود. حال اگر به هر دلیلی آلارم کاذب ارسال شده باشد و مردم از عدم وجود حریق اطمینان حاصل نماید، با فشار دادن شستی توقف خروج اطفاء می توان از خروج و هدر رفتن ماده اطفایی جلوگیری نمود و جلوی تخلیه بی مورد ماده اطفایی را گرفت.

ضوابط محل نصب شستی اعلام حریق:

1-    در هر زون و هر طبقه حداقل یک شستی نصب شود.
2-    شستی ها در فاصله مناسب نصب شوند و لازم نباشد افراد برای فعال کردن آن مسافت بیش از 20 متر را طی کنند.
3-    در مکان هایی که نور کافی دارند و در هر زمان از شبانه روز قابل مشاهده هستند نصب شوند.
4-    در ارتفاع 140 سانتی متر از کف زمین نصب شوند.
5-    در مسیر راه رو ها و خروج های اضطراری نصب شوند.
6-    خارج از مسیرهایی که احتمال خطر در آنها وجود دارد نصب شوند، تا افراد جهت فعال نمودن آن با مشکل مواجه نشوند.
7-    شستی ها نباید در مکان هایی نصب شوند که ممکن است افزایش درجه حرارت، رطوبت، فرسایش و ... وجود داشته باشد.